Creating a lesson plan

It is important to plan a lesson so we can use the class time effectively and be efficient in producing results. Without a lesson plan it will be கண்ணைக் கட்டி காட்டில் விட்டது மாதிரி. Here is a suggestion for a lesson plan.

Format

A lesson plan should have the following elements:

1. Goal of the day
2. Objectives to reach that goal
3. Materials and equipment needed to do the class
4. Class procedures/activities
5. Teacher selected activity
6. Evaluate that the learner learned
7. Extra class work aka homework

Class schedule

How would a typical class look like? Experts suggest breaking the long classes into small activities. I recommend the following schedule for a 90 minutes class.

Activity	Time (mins)
Warm up	5
Lesson	20
Break	5
Lesson	20
Break	5
Lesson	10
Teacher planned activity	15
Evaluation	5
Homework	5

Warm up

Welcome the students, the students settle down, and start a short warm up converstion.

Breaks

The research says 18-20 minutes is the optimal amount of time the brain can concentrate on one thing. It needs to stretch, relax, and recharge for at least 5 minutes after every 20 minutes. This 5 minutes break after every 20 minutes helps the learners to grab more content than they can in 90 minutes stretch. Depending on the grade level, we can use these breaks to use restroom, stretch, have a small talk with classmates, etc.

Goal

What is the goal of the day, that is the overall purpose of today’s class? What should the learners be able to do at the end of the lesson? Make sure this statement does not say what the teacher will do in the class. Make it what the learners be able to do at the end of the class.  Let us not start the class without clear understanding of this goal. Without a goal, it is difficult to produce quality result.

Objectives

What steps shall we take to reach the goal mentioned above? Provide the list of interim goals to reach that big goal. What will the students do to reach the goal of the day; This is like a plan. Make it explicit and avoid vague statements. Discuss the terminal and enabling objectives. A terminal objective is the end goal and the enabling objective is the steps to reach the terminal objective.

Materials and equipment

It is a good idea to list the materials and equipments we need in the class. This help the teachers and learners to plan ahead.

Class procedures

Provide the list of activities the class will do. Make sure the activities are not just teachings by teachers only. It should be activities the kids will involve in. Make sure the activities are unified towards the goal of the day. The activities could include stories, projects, discussions, simulations,etc. It will typically be warm up activity, and other class activities as a whole class, small groups, teacher talk, student talk, and closure.

Example: if the goal is to help them have a phone conversation, jumping to an historical story is a misalignment.

Teacher selected activity

It is highly impossible for external curriculum developer to know everything the class would need. So, it is a good idea to give time for teachers to plan the activities relevant and interesting to their students. Allocate 15 minutes in the schedule for this.

Evaluate

How do we know the learners learned what we want to them to? This is not a test. Perform informal assessment. Dr. Ray suggests we check for comprehension with the benchmark students. This will eliminate the need for separate test. Separate tests take too much time and they do not help the learners to learn anything. These regular evaluation should tell a teacher where the student is and make plan for next classes accordingly. I do not recommend periodic tests at all. This weekly evaluation should be the main tool to know where the students are. Stay away from giving marks, grades, etc.

Extra class work aka homework

The homework need not be done at home alone. It can be done in the class with the help of the teacher. Discuss homework. If the students have time they can do the homework in the class.

Another Approach

This model suggests breaking the class into multiple small activities. Depending on the skill level of the student, we can even plan just one activity that covers the language aspects and ask the students to work on it. Please see TBLT for more information. A big advantage with this approach is that we involve the students in an interesting activity, and when they complete the task we know they learned the lessons. So, a separate testing can be completely avoided.

Lesson Plan Development Process

Begin with end in mind

• Understand and write down the learning goal.
• What do you want the learners to be able to do after the class?

Seek to understand your learners first

• Understand the learners, their interests and needs
•  What do they want or plan to accomplish from this class?
• What do they plan to do with the acquired knowledge or skill?

Think Win-Win

• Break the bigger goal into smaller goals. For each small goal, develop an activity for about 20 minutes of time.

Synergize

• Work with the learners.
• Be guide on the side.

Sharpen the saw

• Get their feedback on the goal, content, the activities etc.
• Make plan to learn and improve from these feedback.

Conclusion

There are many ways a class lesson can be planned. This is one way generally accepted by majority of the language teachers. The general idea is taken from Teaching By Principles by Douglas Brown. Ideas like 15 minutes for teacher planned activity and the breaks in the middle are mine.

Thanks

Logu

Teaching Writing

Good writing is seen as the sign of mastery of subject matter and language skill in addition to communication skill. How can we help our learners acquire a good writing skill?

What is writing? Writing is about communicating our thoughts in written form so others can understand easily and without any ambiguity. What does writing well require? A thought or an idea, and good language skill. Good language skill is about having a good vocabulary list, language elements, grammar rules etc, in the subconscious long term memory.

What path shall we take to help the learners acquire this great level of language skill?

“Lots of reading helps improve writing skill” says Krashen. So, lets help them with lots of reading before we ask them to write. How do we then improve reading skill? Give them books of their interest that are slightly above their language skill level. To enjoy reading and also build language skill the reader must already know about 70% of the words they read. See Krashen’s (i+1) hypothesis.

How do we then build this 70% vocabulary skill before we ask them to read? Input, Input, and lots of comprehensible input! How can we give them lots of comprehensible input that they can understand, retain for long term, and use in any context easily? Give them language skill using Total Physical Response (TPR), Teaching through Reading and Storytelling (TPRS), Free Voluntary Reading (FVR), Task Based Language Teaching (TBLT), Content Based Instruction (CBI) techniques; that is, actions, stories, tasks, interesting and compelling content.

Most importantly, no language drill, no worksheets, no dictations, no spelling tests, no memorization, and hence no rote learning please.

The picture below shows a path towards building mastery of writing skill.

The picture above says that if we give them 100 units of comprehensible input, they will take and retain about 50 units of them, and can only output 25 units. So, to write one page worth of material, they need to have at least two pages of language skill in them, and to have two pages in their language bank, they must be given at least four pages worth of comprehensible input.

Conclusion

So, let us give them lots of input using TPR, TPRS etc, help them language skill using TBLT, CBI, help them improve their reading skill using FVR, which will help them write well.

Thanks

Logu

Motivation: தமிழ் கற்க நம் மாணவர்களை எப்படி ஊக்குவிக்கலாம்

Motivation is the difference between success and failure. அதாவது எந்த ஒரு காரியத்திலும் ஊக்கமும் ஆர்வமும்தான் அந்த வேலையின் வெற்றித்தன்மையை நிர்னயிக்கிறது. அதனால், நம் மாணவர்கள் தமிழை நன்கு கற்க அவர்களுக்கு ஊக்கம் மிக முக்கியம்.

ஆக்கம் அதர்வினாய்ச் செல்லும் அசைவிலா

ஊக்க முடையா னுழை (குறள் 594)

சோர்வு இல்லாத ஊக்கம் உடையவனிடத்தில் ஆக்கமானது தானே அவன் உள்ள இடத்திற்கு வழி கேட்டுக்கொண்டு போய்ச் சேரும். ஊக்கமும் ஆர்வமும் இல்லாத மாணவர்கள் வகுப்பில் அமர்ந்திருந்தாலும் மூளையின் கற்கும் கதவை மூடிவிட்டு தான் உட்கார்ந்திருப்பார்கள். எனவே தமிழை ஆர்வமுடன் கற்க அவர்களை நாம் எப்படி ஊக்கப்படுத்தலாம்?

இரு வகை ஊக்கங்கள்

ஊக்கம் என்பது புற ஊக்கம் என்றும் அக ஊக்கம் என்றும் இரண்டு வகைப்படும். புற ஊக்கம் என்பது வெளியிலிருந்து, அதாவது மற்றவர்களிடமிருந்து, வருவது. அதாவது ஒரு செயலை நன்றாக செய்ததற்காக மற்றவர்கள் தரும் பொருட்கள், பாராட்டுகள் போன்றவை. உதாரணம்: ஒரு மாணவர் வீட்டுப்பாடம் நன்றாக செய்தால் அதற்கு ஆசிரியர்கள் தரும் மதிப்பெண், ஸ்டிக்கர், பாராட்டு போன்றவை. அக ஊக்கம் என்பது உள்ளிருந்து வருவது. அதாவது தனக்குத்தானே ஆர்வம் கொள்வது. உதாரணம்: நம் தொண்டூழியர்கள் எந்த ஒரு பலனையும் எதிர்பாராமல் ஆண்டு கணக்கில் ஆண்டு முழுதும் பள்ளியில் வந்து சேவை செய்வது. இவர்களுக்கு அவர்கள் செய்யும் சேவைதான் சிறந்த வெகுமதி, வேறு பொருட்கள் அல்ல.

சுடர் விளக்காயினும் தூண்டுகோல் வேண்டும் என்று பழமொழி உள்ளது. அந்த தூண்டுகோல் சுய தூண்டுகோலாக இருந்தால் அதன் பயன் அதிகமாக இருக்கும் என்று ஆய்வு முடிவுகள் சொல்கின்றன.

புற ஊக்கம்

நாம் மாணவர்களை ஊக்குவிக்க அவர்களது நல்ல செயலை பாராட்டுவது, பரிசுப் பொருள்கள் தருவது, அதிக மதிப்பெண்கள் தருவது போன்ற உத்திகளைப் பயன்படுத்துகிறோம். இவையாவும் பயனுள்ள உத்திகள் தான். இவை மாணவர்களை மகிழ்ச்சிப்படுத்துகின்றன. மாணவர்கள் அவர்களுக்கு கிடைக்கப்போகும் வெகுமதியை நினைத்து நல்ல செயல்களில் ஈடுபடுவார்கள் அல்லது தண்டனையிலிருந்து தப்பிக்க ஆசிரியர் எதிர்பார்ப்பதுபோல் நடந்துக்கொள்வார்கள்.

அக ஊக்கம்

அக ஊக்கம் என்பது சுய ஊக்கம். உள்ளிருந்து வருவது. எனக்கு இன்னின்ன தேவைகள் இருக்கின்றன. இன்னின்ன செயல்கள் பிடிக்கும். அதனால், நான் இதைச் செய்ய விரும்புகிறேன். உடற்பயிற்சி, விளையாட்டு, தொண்டூழியம் போன்றவை சில உதாரணங்கள். அக ஊக்கம் உள்ளவர்கள் அந்த காரியத்தை செய்ய வேறு எந்த வெகுமதியையும் எதிர்பார்க்க மாட்டார்கள். ஏன் தடையே வந்தாலும் கூட அந்த காரியத்தை சிறப்புடன் செய்வார்கள்.

அக ஊக்கம் வளர்க்க என்ன செய்யலாம்

இரண்டாவது மொழி கற்றலில், குறிப்பாக புலம்பெயர்ந்த தமிழ்ப் பிள்ளைகள், தமிழ் கற்க சுய ஊக்கம் உடையவர்கள் குறைவானவர்களே. அப்படி சுய ஊக்கம் இருந்தால் நாம் ஒன்றும் செய்ய வேண்டாமே. அவர்களிடம் சுய ஊக்கமும் தன் ஆர்வமும் வளர்க்க பின் கண்ட சில வழிகளை நடைமுறைபடுத்தலாம்.

ஒரு மொழியை நன்றாக கற்க அந்த மொழியை உள்மூளைக்குள் உள்வாங்க வேண்டியது மிக அவசியம். அப்படி நிரந்தரமாக உள்மனதுக்குள் பெறவில்லையென்றால், அவர்கள் கற்பது தற்காலிகமாக மனதில் இருந்து விரைவில் மறைந்து போக நேர்கிறது. அப்படி தற்காலிகமாக இல்லாமல் நிரந்தரமாக சேர்க்க என்ன செய்யலாம்? மொழியிலாளர் முனைவர் க்ரேஷன் அவர்கள் சொல்லும் ஒரு சில கருத்துக்களைப் பார்ப்போம்.

A language is acquired when the message is understood in a low anxiety environment.

Give them Comprehensive, Interesting, and Compelling input.

We need to make sure the affective filter is lowered as much as possible.

Involve them in language acquisition activity instead of the language learning activity.

இதன் பொருள் என்ன?

ஒரு மொழியை நாம் கற்க எந்தவொரு அழுத்தமோ கவலையோ இல்லாத சூழலில் கற்கவேண்டும். கற்கும் போது நாம் கேட்பது நமக்கு எளிதில் புரிவதாகவும் ஆர்வத்தை தூண்டுவதாகவும் இருக்க வேண்டும் என்கிறார்.

சரி அதற்கு நாம் என்ன செய்யலாம்? TPRS என்னும் மொழிக்கற்பிக்கும் உத்தியை உருவாக்கிய முனைவர் ரே என்பவர் சில உத்திகளைக் கூறுகிறார். அவற்றில் ஒன்று

Teach the language through stories, especially personalized mini situations. Ask them to create or tell their own story in the target language. If they are not ready, the teacher will tell a story that involves the students as characters. This is personalized mini situation. How do we make this interesting? He gives a tool for that; it is called BEP (Bizarre, Exaggerated, and Personalized). Make the story bizarre. Example: I wanted to go to electronic store and purchase 3.5 (three and half) bananas. Buying banana from an electronic and that too 3.5 bananas is bizarre enough. Exaggerate: the store owner said the banana costs 3 million dollars. I asked for 25 cents and he gave it for 3732 cents. Personalized: this story though imaginary is theirs and hence it is personalized. He says this make the story developing and telling session interesting and helps them to acquire more language.

ஆசிரியர்கள் பாடங்களை வகுப்பில் கொடுப்பவர்களாக மட்டும் இல்லாமல், ஒரு facilitator ஆகவும் enabler ஆகவும் செயல்படலாம்.

மாணவர்கள் கற்றலில் அவர்களே முடிவு செய்வதாகவும், பொறுப்பு ஏற்கும் வகையிலும் அமைக்கலாம். மாணவர்களை கற்றலில் ஈடுபடுத்தலாம். அதாவது, என்ன பாடங்கள் அன்று படிக்கலாம் என்ன செயல்பாடுகள் செய்யலாம் போன்றவற்றில் அவர்களை பங்காற்ற வைக்கலாம். 

பாடத்திட்டங்கள் மொழி சார்ந்ததாக (Language centered) இல்லாமல், கற்கும் சூழலை (Learning centered) உருவாக்குவதாக அமைக்கலாம். மொழி பாடத்திட்டங்கள் மொழியறிவு கொடுப்பவையாக மட்டும் இல்லாமால் மொழித்திறனை வளர்ப்பதாக இருக்க வேண்டும். மொழியறிவைவிட மொழித்திறன் அதிக அளவில் இருக்குமாறு வகுப்பு செயல்பாடுகள் இருக்க வேண்டும்.

பாடங்களும் வகுப்பு செயல்களும் பொருத்தமான அளவு சவால்கள் உடையதாக வைக்கவும். முனைவர் க்ரேஷன் அவர்களின் (i+1) என்னும் அணுகுமுறையைப் பார்க்கவும்.

பாடங்களையும் வகுப்பு செயல்களையும் interesting ஆகவும், relevant ஆகவும், personalized ஆகவும் நடத்தலாம்.

தேர்வுகளை அவர்களே மதிப்பீடு செய்யவைக்கலாம் (peer evaluation, self correction). தேர்வுகளை அவர்களுக்கு அவர்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறார்கள் என்று சொல்லும் கருவியாக பயன்படுத்தலாம்.

மதிப்பெண்களைவிட தமிழ் கற்றலுக்கு முக்கியத்துவம் தரவும்.

ரிஸ்க் எடுக்க ஊக்குவிக்கவும். மொழியைப் பயன்படுத்தும் போது தவறு இருப்பது வழக்கமே. அதனால் தப்பு செய்வது பிரச்சனையே இல்லை என்ற எண்ணத்தை அவர்கள் மனதில் விதைக்க வேண்டும். ஓரூ இரண்டு வயது குழந்தை மழலை பேசும்போது தப்பாக பேசுகிறோம் என்று பயந்திருந்தால் மொழி வந்தே இருக்காது. ஆரம்ப வகுப்பில் மாணவர்கள் செய்யும் தவறுகளை அதிகமாக திருத்த வேண்டாம்.

முடிவுரை

புற ஊக்கமும் பயனுள்ளதுதான். ஆனால், அக ஊக்கம் (சுய ஊக்கம்) தான் நீண்ட, அதிக பலனைத் தரும். எனவே மேலே கொடுத்துள்ள சில ஆலோசனைகளைப் பயன்படுத்தி மாணவர்களுக்கு சுய ஊக்கம் உண்டாகுமாறு செய்து தமிழ் கற்றலை அவர்களுக்கு சிறப்பானதாக மாற்றி அமைத்து அவர்கள் தமிழை நன்றாகவும் ஆர்வத்துடனும் நீண்ட காலங்கள் பயன்படுத்தும் வகையிலும் செய்யலாம்.

Summary

Two types of motivation:

• Extrinsic motivation
• Definition: tangible or intangible reward from others for good behavior or not showing bad behavior.
• Example: words of appreciation, stickers, marks, other items, etc.
• Strengths: makes the students happy
• Weaknesses: short term, students may look forward to it, the desire to learn will stop once the reward is cancelled.
• I do this because I am going to get something.
• Intrinsic motivation
• Definition: internal desire to do something. I do this because I want to for any number of reasons.
• Example: our volunteers serve because they want to and they have a strong desire to serve their language.
• Strengths: the activity itself is the best reward. Involving in the activity itself makes one happy. Self originated reward. Has long term impact.
• Weakness: Not everyone has internal desire on everything.
• The activity itself is the reward.
• Ways to instill Intrinsic motivation:
• Design the curriculum as learner centered or learning centered, to optimally challenge the learners. Refer to Krashen’s (i + 1) concept.
• Allow the learners to decide at least one activity for themselves.
• Implement peer evaluation, self correction
• Make the class interesting, relevant, and personalized.
• Implement cooperative learning, group work
• Encourage risk taking.
• Place higher emphasis on learning and lower emphasis on grades. Grades does not reflect amount of learning.
• Be an enabler of learning instead of a deliverer of information.
• Make them feel they own and control their own learning.
• Make tests a feedback system not a comparing system.
• Conclusion
• Intrinsic motivation is very effective. Build a culture to encourage intrinsic motivation.
• Several ways are available to intrinsically motivate the learners.

நன்றி

லோகு

M குமரன் S/O மீனா & முருகன்

தமிழ்நாட்டில் ஒரு ஊரில் மீனாவும் முருகனும் வாழ்ந்து வந்தார்கள். அவர்கள் வேலை காரணமாக அமெரிக்காவுக்கு குடிபெயர்ந்தார்கள். அமெரிக்காவில் நண்பர்களோ உறவினர்களோ யாரும் இல்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நண்பர்கள் கிடைத்தார்கள். அவர்கள் பெரும்பாலோர் தமிழ் நண்பர்களாக இருந்தார்கள். நண்பர்களுடன் தமிழில் பேசினார்கள். தமிழ் மன்ற நிகழ்ச்சிக்குச் சென்றார்கள். தமிழ்ப் படம் பார்த்தார்கள். அவர்கள் தமிழ்க் கலாச்சாரத்தை அப்படியே தொடர்ந்து கடைப்பிடித்து வந்தார்கள். இடம்தான் வேறே தவிர மொழி, கலாச்சாரம் தொடர்பாக பெரிய எந்த ஒரு மாற்றமும் இருந்ததாக அவர்கள் நினைக்கவில்லை.

சில ஆண்டுகள் கழித்து அவர்களுக்கு ஒரு குழந்தை பிறந்தது. குழந்தை பெயர் குமரன். இவர்தான் நம் கதாநாயகன். குமரன் தமிழிலோ ஆங்கிலத்திலோ அல்லது கலந்தோ பேச ஆரம்பித்தான். குமரன் அவனுக்கென்று ஒரு நண்பர்கள் குழுவை உருவாக்கிகொண்டான். அந்த குழுவும் மொழி கலந்த குழுவாகவே இருந்தது. அதனால் நண்பர்களுடன் பேச ஆங்கிலம் பயன்படுத்தினான். குமரன் பின் பள்ளிக்குச் சென்றான். அங்கு பள்ளியில் ஆங்கிலத்திலேயே பாடம் கற்றான். வீட்டிலும் ஆங்கிலத்திலேயே பாடம் கற்றான். ஆங்கிலம் அவனுக்கு விரைவில் பழகிவிட்டது. இப்போது படிப்படியாக தமிழ் குறைந்து பெரும்பாலும் ஆங்கிலத்திலேயே பேச ஆரம்பித்தான். தமிழில் சொன்னாலும் பதில் ஆங்கிலத்திலேயே சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

மீனாவும் முருகனும் குமரன் தமிழில் பேசவில்லையே என்று கவலை கொண்டார்கள். அவனது மொழி மற்றும் கலாச்சாரம் மீது அக்கறையுள்ள மீனாவும் முருகனும் இது குறித்து மருத்துவரிடம் கலந்து பேசினார்கள். மருத்துவர் இது உடல்நலம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயம் இல்லை. இது மொழி சம்பந்தப்பட்டது. அதனால், மொழியியல் அறிஞரைப் பாருங்கள் என்று சொன்னார். அவர்கள் SJSU உள்ள ஒரு மொழியியல் முனைவரைப் பார்த்தார்கள்.

அவர் இது பற்றி விரிவாக பேசினார். அப்போது குமரனுக்கு உள்ள பிரச்சனை புலம்பெயர்ந்த தமிழர்கள் பெரும்பாலோர் சந்திக்கும் பிரச்சனை. அதனால் அவனுக்கு உள்ள பிரச்சனைகளைப் பற்றி சொன்னார். 1) குமரன் ஒற்றை மொழியாளனாக மாறிவருகிறான். 2) கலாச்சார தொடர்பு குறைந்து வந்தது. 3) தமிழ் மட்டுமே தெரிந்த தன் உறவினர்களுடன் பேசுவதை குறைத்துக்கொண்டுள்ளான். 4) தன்  இன, மொழி, மற்றும் கலாச்சாரத்தை விடுத்து தன்  அடையாளத்தை இழந்து வருகிறான். போன்ற பிரச்சனைகளைச் சொன்னார். அதற்கான தீர்வாக பின்கண்ட சில வழிகளைச் சொன்னார்.

1) குமரனுக்கு தமிழ் பேசும் நண்பர்கள் குழுவை உருவாக்கிக் கொடுங்கள்.

2) பள்ளிப் பாடங்களை வீட்டில் தமிழில் சொல்லிக்கொடுங்கள்.

3) வீட்டில் "No  English" விதிமுறையை கடைபிடியுங்கள்.

4) உறவினர்களுடன் வாரம் ஒருமுறை தமிழில் பேச வையுங்கள்.

5) தமிழ் பற்றியும், தமிழ் வரலாறு பற்றியும் கதைகள் சொல்லுங்கள்.

மீனாவும் முருகனும் நாங்கள் தமிழ் பற்றி சொல்வதை குமரன் சரியாக கேட்பதில்லை என்ன செய்வது என்று டாக்டரிடம் கேட்டார்கள். அதற்கு அவர் U phenomena பற்றி சொல்லி குழந்தைகளுக்கு எது தேவை என்று அறிந்து கட்டாயப்படுத்தியாகிலும் அவர்களுக்குத் தர வேண்டியது பெற்றோர் கடமை என்று சொன்னார்.

நன்றி: முனைவர் குமார், SJSU, San Jose, CA

மீனாவும் முருகனும் டாக்டர் சொன்னது போல செய்தார்கள். பின் குமரன் மீண்டும் தமிழில் நன்றாக பேச ஆரம்பித்தான். ஆனால், அவன் வளர்ந்து பதின்ம வயதை அடைந்த போது அவன் தமிழ் தெரிந்த நண்பர்களோடு தமிழில் பேசினாலும் மற்றவர்கள் அவனை கிண்டல் செய்ய ஆரம்பித்தனர். அதன் காரணமாக தமிழில் பேசுவதை தவிர்க்க ஆரம்பித்தான். மீண்டும் அவர்கள் டாக்டரை சந்தித்தனர். அவர் இந்த வயதில் கிண்டல் (bullying) என்பது பெரிய பிரச்சனைதான். அதை தடுக்க சில வழிகளைச் சொன்னார்.

6) பள்ளிக்குச் சென்று தமிழ் பற்றியும் தமிழ் வரலாறு கலாச்சாரம் பற்றியும் மற்ற மாணவர்களுக்கும் சொல்லுங்கள். இப்படி சொல்வதன் மூலம் மற்ற பிள்ளைகளுக்கு மற்ற கலாச்சாரம் மீதும் ஒரு மதிப்பு வரும்.

7) குமரனிடம் மற்ற பிள்ளைகள் செய்யும் கிண்டலை எப்படி சமாளிப்பது என்று தொடர்ந்து சொல்வோம். தொடர்ந்து தமிழ் தொடர்பான கதைகள் சொல்வோம்.

குமரன் தமிழில் பேசவில்லையென்ற ஒரு குறை மேலோட்டமாக இருந்தாலும் இதற்குப் பின் நமக்குத் தெரியாத பல பிரச்சனைகள் இருப்பதை நாம் உணருவதில்லை.

நாம் அனைவரும் தமிழ் ஆங்கிலம் என்று குறைந்தது இரண்டு மொழிகள் கற்றோம். அதனால் இருமொழிக் கற்றதால் உள்ள பயன்களை அனுபவித்தோம். பல மொழிகள் கற்பது கல்வியில் சிறந்து செயல்பட உதவுகிறது, மேலும் ஞாபக மறதி போன்ற நோய்கள் வருவது சில காலங்கள் தள்ளி வைக்கப்படுகிறது. ஆனால் குமரனுக்கு இந்த வாய்ப்புகள் குறைவே. மேலும் தாய்மொழியில் சிறந்து இருப்பவர்கள் அடுத்த மொழிகளிலும் சிறந்து விளங்குவார்கள் என்றும் ஆய்வு கூறுகிறது. இந்த பயனையும் குமரன் இழக்கிறான்.

இனம், மொழி, கலாச்சாரம் மறந்த குமரன் அடையாளம் இழப்பதன் மூலம் மன அழுத்தத்துக்கு உள்ளாக வாய்ப்புள்ளது.

இப்படி செய்ததன் மூலம் மீனாவும் முருகனும் குமரனின் ஆழ்மனதில் தமிழ் மொழியைப் பற்றியும் கலாச்சாரம் பற்றியும் நல்ல எண்ணத்தை உருவாக்கி தாய் மொழியாலும் சொந்த கலாச்சாரத்தாலும் கிடைக்கக்கூடிய பலன்களை குமரன் பெற வைத்தனர்.

தாய் மொழி கற்பது ஒரு கூடுதல் சிறப்பா? அல்லது தாய் மொழி தெரியாதது ஒரு குறையா?

ஆய்வு முடிவுகள் சில:

• Bilingual kids perform well in academics compared to monolingual kids.
• A kid proficient in mother tongue does really well in second languages.
• The first language knowledge and skill are transferable.
• Being bilingual delays senility and alzheimer's.
• Acquiring more languages produces more neurons in the brain which are used for other purposes also.

இந்தக் கதை முனைவர் ஸ்வாதி வன்னியராஜன், SJSU, San Jose,  CA அவர்களின் கட்டுரையைத் தழுவி எழுதப்பட்டது.

நன்றி

லோகு

We need an advisor, or a mentor

The Tamil schools in the diaspora are doing a wonderful job taking our language to the next generation. I salute those volunteers who care so much about educating our next generation to learn Tamil and give so much of their time and effort to this noble cause.

There is something all these schools need. 

Teaching is an art and science. Teaching is about transferring knowledge and skill from one brain to other brains without any media. This is a simplistic definition of teaching. Teaching is not easy. Language teaching is more challenging than teaching academic subjects like Math. Language teaching requires understanding of how languages work, how people acquire first and second languages, what works well for what type of learners. This profession needs lots of education, training, and experience to train others in another language.

Most community schools are run by volunteers who are passionate about the language, care about the next generation, knows Tamil, etc. However, most are not professional language teachers. We all learn on the way. Due to time limitation many do not get opportunity to learn language teaching. We all teach using the way we believe will work. There is a diverse difference among teachers on what the "right" way to teach Tamil is. For example one teacher might say we should teach lots of grammar rules and another teacher might say we should minimal grammar. But, which way should we really go? The answer is "it depends".

When making lesson plan for a grade for a year, how much of the language teaching principles were considered? How many of us know the existence of several language teaching approaches? Which way should we go? Grammar-translation or communication language teaching? Do we take these into consideration? What technique shall we use in the class? Which technique yields better result for that set of students?

So, it is obvious there is lot to learn about language teaching. But, we do not have that much time to master this important skill. What do we do?

If you talk to two language experts, you will hear totally two different suggestions on the approaches and techniques. If the experts cannot agree on the common approach, how are we supposed to pick one over the other?

So, there is a clearly a fundamental problem we all need to address. How do we do this?

One suggestion would be to have a adviser or a mentor who has successfully implemented a language teaching approach that yielded the expected result to your learner type. Without someone hand holding us through the entire language teaching process, we will be throwing in the dark. The process includes deciding an approach, developing lesson plan, selecting classroom techniques, training the teachers, and preparing the learners with the right attitude.

This will help us to avoid re inventing the wheel, save time, and make great progress towards out big goal.

A homework for you:
Why do Singapore Tamil schools do not give dictations? Why do many experts say language drills such as worksheets do not help learners acquire a language? Why do some experts say worksheets have negative impact on language learners?

Thanks

Logu